Zabezpieczanie kursu budżetowego eksportera cz.2

W poprzedniej części artykułu ukazano w jaki sposób budując symetryczny korytarz zerokosztowy, eksporter może dokonać zabezpieczenia wpływów walutowych. Minął pierwszy kwartał, czas prześledzić jaki wpływ zawarte transakcje miały na wynik wymiany waluty w tym czasie. Złoty od początku 2012 roku stale się umacnia ku uciesze importerów (choć nie do końca) i trwodze eksporterów. Jeśli eksporter dokonałby transakcji zabezpieczającej, w zasadzie umocnienie to nie stanowi dla niego żadnego problemu. Zobaczmy.

Dla uproszczenia przyjęto, że eksporter dokonuje sprzedaży waluty codziennie po kursie NBP, łatwiej będzie prześledzić jaki kurs średni można było osiągnąć na wymianie waluty. I tak od pierwszych dni stycznia do 31 stycznia 2012 kurs EUR/PLN pozostał powyżej poziomu 4,2000, który stanowił dół korytarza eksportera. W związku z tym, średni arytmetyczny kurs wymiany waluty wyniósł w tym okresie 4,3733. Eksporter w tym czasie mógł równocześnie ze sprzedażą EUR na rynku sprzedawać taki sam nominał opcji PUT (dół korytarza) i odkupywać taki sam nominał opcji CALL (góra korytarza). Przyjmijmy dla uproszczenia, że transakcje te nie wpłynęły znacząco na średni kurs wymiany.

W dniach 1 luty do 9 luty, kurs EUR/PLN spadł poniżej 4,2000 co oznacza, że eksporter korzystał z zabezpieczenia i sprzedawał walutę po kursie 4,2000 jednocześnie odkupując taki sam nominał opcji CALL. Kurs średni wymiany waluty w tym czasie wyniósł 4,2000 (rynkowy 4,1856, zatem eksporter uchronił się przed utratą 1,44 grosza na wymienionym nominale waluty).

Dziesiątego lutego kurs EUR/PLN jednorazowo wykonał zwrot do poziomu 4,2048, co oznacza, że eksporter sprzedał walutę po kursie rynkowym jednocześnie odkupując taki sam nominał opcji CALL i sprzedając taki sam nominał opcji PUT. Od 13 do 15 lutego kurs ponownie powrócił poniżej poziomu 4,2000, co pozwoliło ponownie eksporterowi skorzystać z zabezpieczenia i sprzedawać walutę po wyższym kursie (kurs średni rynkowy 4,1859). Eksporter znowu uchronił się przed stratą w wysokości 1,41 grosza na wymienianym nominale. 16 luty to ostatni dzień w kwartale, gdzie kurs EUR/PLN znajdował się powyżej poziomu 4,2000 - kurs NBP w tym dniu wyniósł 4,2276. Eksporter sprzedawał zatem walutę po tym kursie.

Do końca kwartału kurs średni NBP uplasował się na poziomie 4,1477. Poczynione przez eksportera zabezpieczenie ponownie przyniosło swoje korzyści w postaci zaoszczędzonych 5,23 grosza na wymienianym nominale. Widząc jaki jest trend na rynku, można spodziewać się, że poczynione zabezpieczenia bardzo się przydadzą. Przyjmując, że eksporter sprzedawał 5 500 EUR dziennie, bez zabezpieczenia uzyskałby kwotę w wysokości 1 488 894,55 PLN. Przy wykorzystaniu strategii zabezpieczającej wynik ten wynosi 1 498 596,55 PLN.

Co się stało na koniec kwartału? Wszystkie opcje CALL powinny zostać odkupione, jeśli pozostawały - wygasły bez wartości. Portfel opcji PUT częściowo został sprzedany a częściowo wykorzystany. Gdyby eksporter nie pozbywał się opcji PUT w momencie sprzedaży waluty na rynku po kursie wyższym niż 4,2000, opcje te przyniosłyby mu dodatkowe zyski w momencie spadku kurs poniżej 4,2000 (w wysokości nadmiarowy nominał opcji PUT x różnica 4,2000 a kurs NBP w dniu wygasania 4,1616).

Artykuł ten łamie powszechny mit o tym, że zawartych transakcji zabezpieczających nie trzeba pilnować. Jeśli przedsiębiorca chce maksymalnie wykorzystać zabezpieczenia, stała obserwacja rynku oraz podejmowanie decyzji co do otwartych pozycji ma kluczowe znaczenie. Co więcej, korytarz nie jest transakcją "zrób i zapomnij". Gdyby kurs rynkowy poruszał się w przeciwnym kierunku, warto korytarz unosić. Ale o tym w kolejnych wpisach.

---

Przedstawione, w dystrybuowanych wpisach, poglądy, oceny i wnioski są wyrazem osobistych poglądów autora i nie mają charakteru rekomendacji do nabycia lub zbycia albo powstrzymania się od dokonania transakcji w odniesieniu do jakichkolwiek walut lub papierów wartościowych. Poglądy te jak i inne treści wpisów nie stanowią "rekomendacji" lub "doradztwa" w rozumieniu Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Wyłączną odpowiedzialność za decyzje inwestycyjne, podjęte lub zaniechane na podstawie wpisu lub z wykorzystaniem wniosków w nim zawartych, ponosi inwestor. Autor jest również właścicielem majątkowych praw autorskich do wpisów. W szczególności zabronione jest kopiowanie, przedrukowywanie, udostępnianie osobom trzecim i rozpowszechnianie wpisów w całości lub we fragmentach bez zgody autora.